1056 Teut Hengelhoef

Vier kandidaten hadden zich via Whatsapp gemeld voor de zaterdagrit. Aangekomen aan de Driesweg bleek Theo af te haken, hij stond er in zijn schilderstenue, klaar om zijn zwembad nog een laatste lik kleur te geven. Guido kreeg de rol van reserve-gps toebedeeld en in zijn zog trokken Herman en Jackie mee op pad. Na amper een kilometer moest Herman vaststellen dat zijn ondersteuning het liet af weten. De motor van zijn E-bike werd nog eens aan- en uitgeschakeld maar het mocht niet baten en zodoende besloot hij om rechtsomkeer te maken om zijn fiets binnen te brengen bij de Wara-fietshersteller. We zouden mekaar later terug treffen op het terras van de Caprice. En toen.., toen waren ze nog met twee, Jackie en Guido. Na het mulle zand van de Teut en de schaduw van het bos aan de Pleinstraat ging het richting Ten Haegdoornheide. Jackie had er het laatste nieuw ontdekte stukje parcours nog niet gereden en dit was dus een goede gelegenheid. Na het rondtoeren in de buurt van het golfterrein ging het verder naar Hengelhoef waar alle paadjes terug droog lagen. Hiervan werd gebruik gemaakt om enkele verloren gewaande stukken toch weer op te zoeken. Even werd nog met de gedachte gespeeld om de terril van Winterslag er bij te nemen maar finaal werd afgezien van dit idee. Er restte immers niet zoveel tijd meer en de kilometerteller zag er al behoorlijk goed uit. De Schemmersberg werd er wel nog bijgenomen alsook nog een stuk Moleneinde. Het was heerlijk terrasjesweer en zodoende besloten we om ons heil verder te gaan zoeken in de Caprice. Om 12.10 u zaten we op ons vertrouwde plekje onder de luifel waar Herman al aanwezig was en Theo ook snel de aansluiting maakte. Er werd geklonken op de eerste echte zomerse week van het jaar. De vakantiemodus was bij iedereen duidelijk voelbaar. Hopelijk de start van een alsnog lange, hete zomer maar daaromtrent is er nog veel twijfel bij de kenners evenals bij de goede afloop van de volgende match van de Rode duivels tegen Frankrijk. On verra bien, we zullen zien… .