1083 Kattevenia

Overvloedige nachtelijke nattigheid en uitdeinende regenval in de voormiddag deden ons uitwijken naar de namiddag. We wisten dat we het niet proper gingen houden maar dat moet je er bij deze omstandigheden bijnemen. Tijdens onze doortocht op Molenheide en Zonhoverheide viel de nattigheid nog best mee. Dan maakten we vanaf Casa Papa Giovanni parallel met de Tennislaan de doorsteek naar het Kriekelbos in Genk. We staken via de ‘roetjsbaan’ de Westerring over naar de St.-Martensberg. Hier blijven ambetanterikken zich amuseren met stokken dwars over de sporen te gooien. De Melberg zijn we via een andere ‘ingang’ binnengereden en werden de bekende paadjes in een andere volgorde aan mekaar geknoopt om voor een beetje afwisseling te zorgen. Daarna zijn we via Kolderbos naar het Zillebos gereden, beter gekend als ‘de zendmast’. En ook dit gebied zijn we via een andere plaats binnengereden. Dat hadden we misschien beter niet gedaan, want dit laag gelegen grasland was behoorlijk nat. We zijn meteen de hoger gelegen plaatsen gaan opzoeken. Daar ging het leuk op en neer over een bultig parcours.

Toen we dit achter ons lieten zijn we de Europalaan overgestoken op weg naar Kattevenia. We hebben er een groot stuk van de blauwe route gevolgd. Het was er behoorlijk druk. Vooral op de piste aan de ski- en snowboardschans wemelde het van het jonge fietsgeweld. Daar gingen wij ons uiteraard niet tussen mengen. Wij verplaatsten ons actieterrein richting Chinese muur om daarna stilaan de terugtocht aan te vatten. Vanaf het Heempark was het park van de Molenvijvers helemaal afgesloten met hoge hekkens omwille van een sprookjesfestijn, zodat wij een omweg moesten maken via de ‘Place Misère’. Vanaf daar moeten we sowieso een aantal kilometers asfaltwegen trotseren om aan het zwembad/sportcentrum terug bossen te vinden.

In Winterslag zijn we nog even over het blosoparcours aan de brandweer gereden. We wisten dat we wel ergens modder zouden tegenkomen, maar het ergste vonden we pas op het einde van de rit in de buurt van de terril van Winterslag.

Enkele spatjes op de kledij weerhielden ons echter niet om in de Caprice te gaan nagenieten. Guido, die zijn namiddag had doorgebracht tussen de lego- en duploblokken kwam ook nog effe goedendag zeggen. En Jacky liet ons fotogewijs weten dat het militair domein in Leopoldsburg ook niet propertjes was.