1122 Koersel Zolder

Het zou een zomerse dag in de lente worden. Vermits de temperaturen de laatste tijd boven gemiddeld scoren en er van regen nog nauwelijks sprake is geweest, durfden wij ons naar Koersel begeven. Via de kapel van Ten Eikenen reden we naar de Koverenschans om dan via het fietspad over de Laambeek en onder de E-314 de grens met Houthalen te kruisen. Voorbij de autosnelweg sloegen we onmiddellijk rechtsaf richting zuiveringsstation. Het was de bedoeling om over de flank van de voormalige mijnterril verder te rijden, maar daar kwamen we plots voor een gigantische muur te staan. We hebben dan noodgedwongen en hele omweg moeten maken via het industrieterrein Houthalen-Zuid om onze weg naar Lillo verder te zetten. We hebben een tijdje rondgereden in Jos zijn achtertuin om in de buurt van ijssalon Rossi terug in de bewoonde wereld terecht te komen. Omdat het nu toch al een hele tijd nauwelijks heeft geregend, waagden wij ons langs de oostelijke kant van de terril naar Koersel. We hebben het niet helemaal droog kunnen houden, maar het viel uiteindelijk best mee. Onze fietsen kunnen af en toe toch een goede poetsbeurt gebruiken. Parallel met het fietspad, reden we offroad tot aan De Watersnip. We zochten de mooie paadjes op nabij de uitkijktoren, het Koersels kapelleke en de klassieke tracks door de bossen en over de duinen. Op de terugweg heeft Jos effe de leiding overgenomen om ons tot aan de terril van Zolder te brengen. Slechts 2 auto’s op de parking. We konden dus weinig mensen storen en besloten naar de twee toppen te rijden, waar we konden genieten van het prachtig uitzicht. Eenmaal terug beneden reden we langs de watertoren en over de singletrack tussen de Kolderstraat en glas Ceyssens terug huiswaarts. We hebben nog een kleine omweg gemaakt langs het stationnetje van Zolder en zijn de  spoorweg blijven volgen tot in Zonhoven. Voor de après hadden we dit keer afgesproken in Den Dijk.