Vandaag gingen we de rit die twee maanden geleden plots werd afgebroken door een afgebroken derailleur proberen helemaal af te werken. De omstandigheden waren nu totaal anders. Toen reden we haast constant in de regen, nu was het overal kurkdroog. Toen zijn we bibberend van de kou en totaal verkleumd aangekomen, nu konden we op het terras genieten van een deugddoend zonnetje. Het einddoel was opnieuw het Heiderbos in As. Dat de weg er naartoe op enkele uitzondering na biljartvlak is, was mooi meegenomen, want Jacky en Theo konden niet rekenen op “rijbijstand” van een motor. We volgden het oude kolenspoor tot Zwartberg. Niet over het asfalt, maar maximaal gebruikmakend van de offroad paadjes die er parallel mee lopen. Aan het vliegveld van Zwartberg reden we Opglabbekerzavel op. Dat rijden was wel een dikke tegenvaller, want zware machines hadden de weg helemaal omgeploegd en bij deze droogte begaven we ons in een ware zandbak. Door de bossen zijn we dan naar As gereden. Op het einde hebben we een nieuw bospad gevolgd, met als resultaat dat we aan de andere kant van de visvijver van het Heiderbos terecht kwamen. Google maps was de reddende engel die ons opnieuw met de neus in de juiste richting zette. Na een korte fotoshoot tussen de jeneverbessenstruiken zochten we de juiste bospaden richting Waterschei. Dat lukte vlotjes en zo konden we er nog een rondje over de terril aan toevoegen. Hier lagen de paadjes er betonhard bij, wat het fietsen een stuk lichter maakte. Voor de terugweg namen we andere paden en passeerden we langs Labiomista en de vijvers van Hengelhoef. We arriveerden mooi op het middaguur aan Den Dijk, waar André ons al zat op te wachten.