1152 Zonhoverheide Winterslag Hengelhoef

Omdat het daags voordien bijna constant had geregend en de nacht ook heel wat hemelwater had moeten slikken, gingen we eerst op de Teut de toestand van de bodem verkennen. Qua vochtigheid viel dat allemaal best mee, maar het waren eerder de rupsbandsporen van zware machines die de doorgang enigszins bemoeilijkten. We wisten dat ze daar aan de bomenkap gingen beginnen, maar dat ze op een paar dagen een heel bos zouden platleggen hadden we toch niet verwacht. Enkel grote stapels dikke mooi op maat gezaagde boomstammen waren de laatste getuigen van wat ooit het “gemeentebos” was.  Via Molenheide trokken we naar de Schemmersberg en vervolgens reden we langs de Fatihmoskee naar Casa Papa Giovanni om daar voorbij de spoorwegbrug rechtsomkeer te maken richting terril van Winterslag. We hebben een kort stuk gedaan van de singletrack tegen de spoorwegberm, maar omdat Herman daar een roller deed hebben we de rest onaangeroerd gelaten. We zijn dan langs de westelijke flank van de terril naar boven gereden. Het klinkerpad in het begin is natuurlijk geen probleem, maar waar dat eindigt en overgaat op offroad stonden we plots voor nog meer en nog diepere geulen dan voorheen. De waterbom waar de weervoorspellers ons voor verwittigden was hier duidelijk ingeslagen. Het was bij momenten zoeken naar de best berijdbare stukken. Herman zag het niet zitten en daalde terug naar beneden met de boodschap dat hij naar de brandweer zou rijden. Het overgebleven kwartet reed verder naar de top om dan langs Deusjevoo terug naar beneden te gaan en Herman te gaan verwelkomen aan de brandweerkazerne. Met z’n vijven zijn we door de bossen achter het Genker Plantencentrum naar Hengelhoef gereden. Nadat we daar wat hadden rondgetoerd werd het tijd om terug richting Zonhoven te sturen. Om de resterende tijd vol te maken en aan de vereiste 40 km te komen hebben we nog een ommetje gedaan over Molenheide.