1153 St.-Martensberg Melberg Boxberg

De long hot summer is duidelijk voorbij en heeft plaats moeten ruimen voor herfstige toestanden. Misschien krijgen we nog een Indian summer cadeau, maar voorlopig moeten we het doen met regen en wind. En dan zijn we heel blij als daar toch een droge pauze tussen zit zodat wij de fiets op kunnen. Vandaag was het zo een moment. Buienradar liet ons weten dat we met een gerust hart de fiets op konden. Dicht struikgewas hebben we toch vermeden, want enkele uren voordien was er nog serieus wat water gevallen. De bospaden langs de Pleinstraat lagen er nochtans proper bij. We staken de Teutseweg over om de vooruitgang van de boskap te gaan inspecteren. Het was daar erg druk door de trialwandeling en -loop die daar plaatsvond. We hebben talrijke keren geprobeerd om de drukte te vermijden, maar dat was niet altijd even gemakkelijk. Blijkbaar waren er 1200 deelnemers komen opdagen voor deze stevige trial. Eenmaal op Molenheide aangekomen hadden we het rijk weer voor ons alleen. We zijn de Wagemanskeel overgestoken en hebben enkele singletracks gevolgd in de bossen. Door het heidegebied van Zonhoverheide zijn we langs de Fatihmoskee gereden richting Genk. In Winterslag zijn we een paar keer op en neer gereden door het Kriekelbos en zijn dan de Westerring overgestoken naar de St.-Martensberg. Joske dacht dat we op de Melberg zaten. Om hem het verschil nog eens duidelijk te maken zijn we dan naar de Melberg gereden. We hebben de bossen eventjes verlaten om te gaan kijken waar de voormalige Terrilhacker René zijn nieuw onderkomen heeft gevonden. Hij woont immers vlakbij de Melberg. Een tweede passage over de Melberg bracht ons uiteindelijk aan de Paterskerk. Om de lus rond te maken zijn we via Boxberg terug richting Zonhoven gereden.