127 TT Averbode

Op de website kwam niet veel reactie op het voorstel de TT in Averbode te gaan rijden. Na de zaterdagrit kwam het even ter sprake. Voor Jacky was het de ideale gelegenheid om nog eens in eigen streek te fietsen.
Theo zou Jacky vergezellen. Rond 9 uur, iets vroeger dan afgesproken, stond Theo al aan Jacky zijn achterdeur. Er werd besloten om toch maar met de auto naar het nabijgelegen Averbode te bollen. Dat zou achteraf een verstandige keuze blijken te zijn.
De inschrijving dito start gebeurde op het privédomein van Bob Verbeeck, waar al een super gezellige sfeer in de lucht hing. Knapperende houtkorven, gezellige muziek en een inkleding die er erg professioneel uitzag. Aan de inschrijving stond al een lange rij aan te schuiven. Hopelijk zou dat niet de trend van de dag worden.
De eerste 5 kilometers kronkelden over het hectaren grote domein van de sportpaus. Door de regen van de voorbije nacht was de bosbodem tamelijk drassig en zwaarlopend. Twee onnozele omgevallen boompjes zorgden alweer voor fileleed.
Via asfaltwegen verplaatsten we ons naar het volgend actieterrein. Ze stuurden ons over de wegen tussen de maïsvelden, die door de honderden (of waarschijnlijk duizenden) wielen herschapen waren tot een dikke vettige modderbrij. Enkele keren ging het ook nog eens stevig en lang bergop. Het merendeel van de deelnemers werd te voet gesteld. De Terrilhackers konden het nog fietsend afwerken. En de ellende bleef duren. Naar schatting een tiental kilometers hebben we door de shit geploeterd. Het was vooral moeilijk om de fiets in deze leemmassa in het juiste spoor te houden. En als we dan een stuk konden fietsen, moesten we voet aan de grond (in de blubber) zetten omdat andere sukkels ons de doorgang belemmerden. Het deed ons denken aan de laatste editie van de Meerdaelclassic, maar dan in een veelvoud. Heel wat bikers verlieten de weg om langs de rand van het maïsveld een weg naar boven te zoeken. Maar daar stond ie dan, midden in het veld, een man in blauw uniform, met bijhorende kepie om de burgers er attent op te maken dat zij privéterrein beschadigden. Daar gaan ze nog een stap verder dan "meer blauw op straat". Daar zetten ze "blauw in het veld". En dat zou niet de laatste keer zijn, die dag. We hebben tijdens die rit meer politie- en ziekenwagens gezien, dan op alle andere TT samen.
De bevoorrading was welkom. Een massa volk, maar de bediening ging supervlot. Van organiseren kent het team van den Bob wel iets.
Gelukkig zou het tweede deel van de rit zich niet meer in de velden, maar meer in de bossen afspelen. Het is dat waarvoor wij gekomen waren. Dat was een stuk aangenamer fietsen. Bij momenten nog de nodige blubber gezien, maar het was doenbaar.
De laatste kilometers speelden zich af op de beboste heuvel achter de abdij van Averbode, waar de Terrilhackers ooit in discussie gingen met een overijverige groene jongen. Voor de meesten was het beste er vanaf. Bijna iedereen klom te voet naar boven. Hier en daar eentje die het al fietsend klaar speelde. Ook een hacker.
Bij aankomst stond er alweer een lange file. Dit keer aan de afspuitstand. Jacky stelde voor om naar een nabijgelegen carwash te rijden. Dat was een verstandige keuze. Met de tuinslang en een borstel of spons was er geen beginnen aan.
Voor de aprés hebben we ons begeven naar fietscafé "de kriekel". Alles in die zaak ademt fietsen uit, zowel de muren als het plafond, als de hele inkleding.