297 militair domein, Waterschei

Na het annuleren van de woensdagrit was de honger naar de fiets groot. Bij het vertrek was het frisjes, maar de zon kon af en toe al eens een straaltje door de wolken boren. Dat beloofde veel goeds. Om de spieren op temperatuur te krijgen, trokken we richting Meulenberg dat mooi aansluit op de bossen van Kelchterhoef. Je kan daar aan een mooie vaart tussen de bomen sjezen. Wel oppassen voor de uitstekende wortels. Jacky belandde door zo een onding tegen de vlakte. Gelukkig zonder erg.

Aan de rand van het militair domein konden we volop genieten van de zon, die duidelijk de bovenhand kreeg in haar strijd tegen de wolken. Gelukkig was het zand op deze haast kaarsrechte weg goed vastgeregend.  Jacky houdt niet van dit traject en nam prompt de koppositie en voerde het tempo op met als doel hier zo snel mogelijk vanaf te zijn. Op het einde van dit traject kwamen we voor enkele kanjers van plassen te staan. Dan is er de keuze; erdoor, er omheen of erover. Theo trakteerde zijn kompanen op een spectaculaire valpartij waarbij hij net niet helemaal in de modder verdween. Via domein Masy ging het richting Opglabbeek. In onze drang zoveel mogelijk asfalt te vermijden, kwamen we finaal vast te zitten in de maïsvelden en moesten we op onze stappen terugkeren.

Enkele Hackers waren nog niet in orde wat de opgelegde terrilbezoeken voor de maand september betreft. Marc attendeerde dat het voor hem zelfs het eerste exemplaar van het jaar zou worden. Onder de bewonderende blikken van enkele wandelaars pedaleerden wij naar boven.

Langs het oude kolenspoor ging het terug naar Winterslag en zo verder huiswaarts.

Op het terras van de evenementenhal trakteerde de jarige Marc. We hielden het bij 1 consumptie. Voor de koffie trokken we naar het Kerkplein waar Stefke (de clown) zijn Fiatje met ingebouwde koffiebar had opgesteld ter gelegenheid van de dag van de klant. Wij dronken er op kosten van UNIZO. Met andere woorden, het was een goedkope dag, behalve voor Marc.