536 Masy Waterschei

Op voorstel van Jos reden we naar Houthalen om dan langs de rand van het militair domein nog eens naar het domein Masy te rijden, hopende dat we niet zouden halt gehouden worden door de brandbestrijders in kaki kostuum. Door de aanhoudende droogte is er immers overal code oranje van kracht. Op de kilometers lange zandweg over het militair domein werd het trappen enerzijds bemoeilijkt door de hoefsporen van een horde paarden die onze weg vooraf gegaan was en anderzijds door een duidelijk aanwezige oostenwind die er wel voor gezorgd heeft dat er zich geen enkele wolk aftekende tegen de hemelsblauwe lucht.

Op het domein Masy liep het ook niet zo goed. Hier waren everzwijnen en machines er de oorzaak van dat onze beenspieren enkele wattages extra moesten produceren. Terwijl silhouettes  van talrijke neerdwarrelende parachutisten enige beweging brachten in de blauwe lucht naderden wij Opglabbeek en Zwartberg. Nadat we enkele singletracks door de duinen en heide doorlopen hadden, begaven we ons op de talud XL in Waterschei. Het liep er supergoed op enkele plekken los zand na. Aansluitend volgde de track langs het vliegveld. Voor de terugrit kozen we de richting van Biomista om dan langs de vijvers van Hengelhoef terug naar Zonhoven te rijden.