631 Terril van Beringen

Door journalisten en nieuwsmakers wordt deze tijd van het jaar omschreven als "kommertijd". De reden hiervoor is dat er de komende dagen en weken weinig nieuws te rapen valt. Al de topfuncties van Europa zijn ingevuld en ook de wereldleiders en andere politici nemen graag vakantie.

Voor de terrilhackers is dat niet anders, alhoewel de meesten, door hun huidige status, het begrip "vakantie" langzaam maar zeker aan zich laten voorbij gaan omdat zij altijd, het hele jaar door, vakantie hebben.
Maar voor sommigen is het wel een periode van "kommer en kwel", ze zitten in de lappenmand en moeten voorlopig hun fiets aan de haak hangen.

Maar voor de aanwezige terrilhackers, aan de woensdagrit, zou later blijken dat "kommer en wel" ook voor hun niet zomaar zou voorbijgaan.
Met vier waren ze gekomen om de zwarte Bloso (nu Sport Vlaanderen) omloop te fietsen naar de terril van Beringen en dit met de wijzers van de klok mee. 
Deze omloop wisselt mooie stukjes door het bos af met nogal saaie stukken over asfalt en dit zeker in het eerste gedeelte van de omloop. De gids probeerde hieraan iets te doen door het pad te volgen dat parallel loopt met de oude kolenspoorweg (nu een deel van het fietsroutenetwerk) naar de kolenhaven van Lummen.

De natuur was hier wild te keer gegaan en de hackers moesten zich een wegbanen tussen dorens van de braambessenstruiken. Waarschijnlijk zal dit jaar een goed jaar zijn voor de braambessen, maar dit kan nu nog niet bevestigd worden.

Lichtjes bekrast werd de terril van Beringen toch beklommen en maar tijdens de beklimming werd al duidelijk dat de "kommer en kwel" zich manifesteerde bij de gemotoriseerde hacker. Nogal uitgeput bereikte hij de eerste top, de afdaling verliep ook al niet zoals het hoorde en een zoekactie was nodig om de troep opnieuw te verenigen.

Maar de ellende was nog niet voorbij, maar dat wisten de vier hackers niet toen zij aan de tweede, meer technische beklimming van de terril begonnen.

Na de beklimming en een korte afdaling verschenen er drie hackers op het eindpunt, maar van de vierde gemotoriseerde hacker was weer geen spoor. Met luide stem werd de naam gescandeerd, om te dienen als een akoestisch hulpmiddel om de onfortuinlijke hacker te laten "navigeren" in de richting van de wachtende hackers. 
Na enige tijd had deze methode succes en werden de hackers weer verenigd.

De lichaamstaal van de onfortuinlijke hacker sprak boekdelen, hier was iets niet helemaal in orde, en ook de pikorde van de terrilhackers, die bij reglement is vastgelegd, was helemaal verstoord. 
Zowel de kopman als hij, die de rang sluit, waren hackers die af te rekenen hadden met lichamelijke "kommer en kwel" (= ellende) en namen aan deze tocht niet deel.

Een nieuwe afspraak was nodig, de gemotoriseerde hacker (ook onderhevig aan "kommer en kwel") mocht niet meer als laatste fietsen.
Het tweede deel van de zwarte omloop kan omschreven worden als "spek voor de bek" van de hackers. Bijna altijd tussen de bomen en met slechts enkele stroken over het asfalt.

Even werd er nog halt gehouden voor het gebruik van Social Media (ook dat verschijnsel is al enige tijd gangbaar bij deze groep) en dit om de plaats van de "debriefing" en het "ETA" over te maken aan de niet-aanwezige hackers.
Deze beide termen "debriefing" en "ETA" zijn afkomstig uit militaire kringen. Een "debriefing" is een bijeenkomst waarin informatie wordt uitgewisseld over het verloop van een missie (voor zover men een fietstocht een missie zou kunnen noemen). ETA betekent Estimated Time of Arrival ofwel de geschatte tijd van aankomst.

Drie van de vier hackers namen deel van de "debriefing" en één van de niet-mee-fietsende-van-kommer-en-kwel-afziende-hacker was eveneens aanwezig.
De plaats was "Het Boske"; frisdranken, koffie en La Trappe Tripel waren de dranken.
Als laatste kan hier nog vermeld worden dat de onfortuinlijke gemotoriseerde hacker zich na enige tijd een stuk beter voelde, maar dat hij geen verklaring had voor zijn "off day".