829 Teut Schemmerberg Winterslag

We zijn ons gaan opwarmen in het “Teut bos met kuilen”. Dat is de benaming die op Strava officieel  toegekend is aan hetgeen wij in het verleden “het bos van de Pleinstraat” noemden. Daarna zijn we naar de eigenlijke Teut gereden. Met de motor is het peanuts om daar de beklimmingen en afdalingen aan mekaar te rijgen.

We verplaatsten ons actieterrein naar het stuk Molenheide tegenover de camping, maar botsten daar op de omheining die het terrein van de wereldbekerwedstrijd veldrijden moet afbakenen. We moesten noodgedwongen een andere route kiezen om naar de Schemmerberg te rijden. Daar hebben we onlangs een smalle bultige heuvelrug ontdekt die de nodige stuurmanskunst vereist. Vermits JOSke en Johan daar nog niet geweest waren, was het de bedoeling hen daarmee te laten kennismaken. Uiteindelijk mislukte dat opzet, want zij volgden het spoor van onze senior die het niet zo begrepen heeft op deze bultige toestand die ons doet denken aan een kudde wilde kamelen.

Via de moskee en Casa Papa Giovanni  reden we naar de terril van Winterslag. Onderweg hebben we nog even het smalle spoor van “Terumo” meegepikt. Dat hebben we de laatste tijd al vaker gedaan, zodat het ook steeds beter begint te lukken om de brede sturen tussen de bomen te wringen en er nog maar zelden een voetje  aan de grond moet gezet worden.

Op de terril zijn we een drietal keer naar boven geklommen.

Het parkoers was tot nu toe niet van die aard dat er hoge snelheden werden gehaald en het aantal kilometers vlot aandikte. We mochten stilaan denken aan een rustige terugrit via de brede paden in de bossen van Hengelhoef. Daar was een dikke omgewaaide boom spelbreker. We hadden geen zin om de zware bikes erover te tillen en kozen een alternatieve route. Dat had wel tot gevolg dat we ons tussen en soms door de plassen en weg moesten zoeken. Onze fietsen kunnen dus een grondige poetsbeurt gebruiken. Maar dat zijn zorgen voor later. Eerst nog even de laatste zonnestralen meepikken op het terras van de Caprice.