960 Winterslag

Omwille van de voorbije natte periode zijn we de laatste weken weggebleven van de terrils, met uitzondering van de terril van Zolder, die we vorige week bezocht hebben. Ondertussen heeft de mix van wind en zon ervoor gezorgd dat de “slam” voldoende is opgedroogd en een klim op de terril van Winterslag te doen is zonder met een vettige fiets terug thuis te komen.

Op weg naar de mijnstreek passeerden wij, zoals wel vaker, langs de Teut. De witte terreinwagen met groene strepen was een teken dat we het best braafjes hielden. Ook al waren de heren van N&B vooral alert voor wandelaars die hun viervoeters niet aan de lijn houden, een confrontatie met de arm der wet is best te mijden. Op Molenheide en de Schemmersberg konden wij ons wel uitleven op de singletracks door de bossen. Op de terril van Winterslag zijn we een drietal keer naar boven geklommen. De terugrit verliep via Hengelhoef met een mooie afwisseling van brede en smalle paadjes, bossen vijvers om te eindigen door het beukenbos en langs de schapenweide. Parallel met de fietssnelweg zoefden wij naar het zonovergoten terras van de Caprice. Jos moest passen voor de après, maar zijn plaats werd met veel plezier ingenomen door Geert, die omwille van een koppige motorkap de rit moest missen.