1061Kattevenne

Datum: 
woensdag, 17 juli, 2024
Aantal km: 
47
Deelnemers: 
Guido
Theo
Jos D.
Herman
Opmerking: 

Het zou warm worden vandaag en Jacky moest passen, daarom kwam er de vraag om iets vroeger te vertrekken. En zo geschiede. Om 9 uur vertrokken we opnieuw richting Genk. Het begin van de rit was een beetje vergelijkbaar met de extra maandagrit, maar het eindresultaat zou er uiteindelijk totaal anders uitzien. Vorige maandag maakten we vanaf het Kriekelbos aan de kerk van Winterslag een verbinding met De Maten. Vandaag staken we via de ‘roetsjbaan’ de Westerring over naar de St.-Martensberg. Omdat er ons nog heel wat kilometers te wachten stonden, hebben we het daar beperkt gehouden tot de 2 mooiste tracks. En dat was toch al voldoende om mekaar effe kwijt te spelen. Op de verder gelegen Melberg had de kopman de volgorde van de tracks een beetje door mekaar gehaspeld om voor de nodige afwisseling te zorgen en om de juiste doorgang te vinden naar de woonwijk Kolderbos. En ook hier zijn we afgeweken van onze gebruikelijke route. We zijn nog eens langs ’t Zaaltje gereden om dan een eind verder de dieperik in te duikenrichting bossen. Daar werden we beloond met een mooie track die we al lang niet meer hebben gereden. Terwijl de meeste medehackers geen flauw benul hadden waar ze zich bevonden, wist de kopman toch mooi de ‘uitgang’ te vinden en de verbinding met Kattevenia. We zijn voorzichtig de middenberm van de Oosterring overgestoken. Er lagen heel wat bomen plat in de bossen. Op Kattevenne hebben we een stuk van het MTB-parcours gereden. Via de Chinese muur reden we dan richting Heempark en  Molenvijvers . Dan volgt er een onvermijdbaar stuk asfaltwegen, af en toe toch onderbroken door enkele offroadpaden. Op het Bret, in de buurt van de scholenwijk moesten we halthouden omdat het ventiel van Guido zijn voorst band stuk was en stilletjes lucht liet ontsnappen. Na deze technische ingreep hebben we onze weg verdergezet over de Finse piste nabij het Sportcentrum. In Winterslag hebben we nog eventjes een omweg gemaakt aan de brandweerkazerne en langs de terril. En zo kwamen we perfect getimed op het middaguur uit aan de Caprice. We waren uiteindelijk dikke 3 uur onderweg geweest.