1063 MTB rit met fotoshoot

Na een korte passage over de Teut loodste de gids zijn gevolg naar Camping Holsteenbron. Niet om daar onmiddellijk in de drank te vliegen, maar wel omdat hij daar had afgesproken met fotograaf Dieter die in opdracht van de gemeente Zonhoven enkele plaatjes wou schieten van recreatieve sportievelingen. Terwijl de fotograaf van dienst postvatte tussen het struikgewas zijn wij daar een tijdje op en neer gereden zodat hij onze passages en acties op de gevoelige plaat kon vastleggen. Veel afstand hebben we tijdens dat halfuur niet afgelegd. Op de koop toe kwam Herman zijn ketting potvast te zitten tussen cassette en spaken. Het vergde een heuse krachttoer om zijn rijwiel weer fietsklaar te krijgen. We zijn toch benieuwd naar het resultaat van de fotoshoot en wie weet verschijnen we in het volgende gemeentelijk informatietijdschrift ‘De Zonhovenaar’.

Na een goed uur konden we aan de echte rit beginnen. Omdat we al heel wat tijd gespendeerd hadden aan het fotogebeuren, gingen we niet meer al te ver van huis. Via de duinen op Molenheide reden we naar het fietspad langs de Wagemanskeel. Vlakbij ‘Spronken’ ligt een track die stevig op en neer gaat. Wij hebben die in de tegenovergestelde richting gereden. Vooral in het begin zaten er een paar steile hellingen waar schakelen naar de kleinste versnelling een must was. En daar kwam Herman zijn ketting een tweede keer vast te zitten. Blijkbaar heeft zijn derailleur en mep gekregen waardoor hij een beetje uit de juiste richting staat. Toen de ketting terug op de juiste plaats lag, besloot Herman om de strijd te staken en zich rechtstreeks naar de Camping te begeven. Het overgebleven viertal zette de reis verder naar de vijvers en de bossen van Hengelhoef. En ook hier hebben we de track die we daar laatst hebben ontdekt in de omgekeerde richting gereden. En dat loopt minstens even mooi.

Nadat we Hengel achter ons hadden gelaten, hebben we de laatste kilometers ingevuld op Molenheide zodat we uiteindelijk toch nog de vereiste 40 km konden voorleggen alvorens aan de après te beginnen op het terras van de Camping, waar Herman al stevig gesetteld was. Hij had er postgevat naast een ‘koppel met hond’ waarbij de dame in kwestie vooral een diepgaande conversatie had met de viervoeter. De barman die Guido en Theo daar wel vaker over de vloer krijgt, sloeg bij onze entrée zijn hand meteen naar de tapkraan om ons van een heerlijke Hapkin te voorzien. En de koffie wordt daar meestal vergezeld van een heiborrel. En ook zo geschiedde vandaag.