1069 Waterschei

Het was erg rustig aan het fietsfront in Zonhoven. Twee vaste waarden, Guido en Joske,  waren op vakantie en Jos was in zijn eentje de natuur in getrokken om zijn herstelde MTB te testen. Jacky en Theo besloten om richting Genk te rijden. Die trip volgde in grote lijnen de singletracks langs het oude kolenspoor tot in Genk. Af en toe werd er wat afstand genomen, zoals bijvoorbeeld in het Essersbos. Langs deze voormalige spoorlijn wordt  momenteel een nieuw fietspad/fietssnelweg aangelegd. De rails zijn op verschillende plaatsen opgebroken en er werden vooral veel bomen gekapt die later onze terugweg een paar keer zouden hinderen. Op Opglabbekerzavel stond de heide in al haar pracht te stralen en zorgde voor een heerlijk aroma in de lucht. Alleen jammer dat Jacky na zijn recente coronabesmetting reuk- en smaakloos door het leven gaat en zich enkel moet tevreden stellen met de purperen kleurenpracht. Via een kleine omweg door de bossen zijn we aanbeland op de singletrack Nieuwe Kempen die blijkbaar gelegen is op de “Moorsberg”. Een paar weken geleden werden we hier geregeld tot stilstand gebracht door omgewaaide bomen, maar die zijn ondertussen allemaal mooi opgeruimd. Omdat de bodem ondanks de lichte regenval van de voorbije nacht goed was opgedroogd, waagden wij ons op de terril van Waterschei. Op enkele plassen na konden we daar droog en proper rondtoeren. Nadat we de klassieke paden hadden afgewerkt, nam de gids zijn fietsgezel mee op een nieuw pad dat gelegen is tegen de beboste flank en dat mooi op en neer gaat. Hier en daar enkele dikke stenen en af en toe een kort bochtje, maar eigenlijk is dat vlot berijdbaar. Tijdens de terugrit zijn we langs Labiomista, Nomadland en de vijvers van Hengelhoef gereden. Stipt om 16 u eindigde deze namiddagrit aan de Caprice. En toen wij plaatsnamen op het terras moesten we onmiddellijk een derde stoel bijschuiven want Jos zijn testrit zat er ook op.