115 TT As

Veel volk in As en dat is best te begrijpen, want het was alweer een schitterende tocht. Gelukkig geen last gehad van de drukte op het parkoer. Het hele traject was, op een paar kleine stukjes na, offroad. Door de bossen ging het richting terril van Waterschei. Daar zijn we enkel tot op het eerste plateau mogen gaan. Jammer, en zeker niet de moeite om als eerste volwaardige terril voor november te noteren.
Na 16 km stonden we al aan de soep met balletjes. Goed, want ik had mijn gevulde drinkbus thuis in de keuken laten staan. Goed ook omdat een extraatje aan energie nodig was om het vervolg van het traject met succes af te leggen. Na de bevoorrading kregen we de ene na de andere klim onder de wielen. We zijn overal goed bovengeraakt, wat je zeker niet van iedere deelnemer kan zeggen. Er werd heel wat gewandeld op de hellingen. De afdalingen waren prachtig. Er zaten enkele lange exemplaren bij. Wel opletten geblazen, maar dat stond telkens duidelijk aangegeven met waarschuwingsborden.
Op zeker moment passeerden we rakelings langs de terril van Eisden, waar we ook al niet welkom waren. Dan weet je dat je in de buurt van Dilsen bent en dat het opnieuw op en neer gaat. Veel stukken gedaan van de TT van Dorne.
Guido had last van een leegloper achteraan. Niet in die mate dat een bandenwissel zich opdrong, maar de pomp zou toch tweemaal moeten bovengehaald worden om de "chambre d'air" zoals de Fransen dat zo mooi zeggen, van verse boslucht te voorzien.
Het was een mooie, maar zware rit.
Achteraf in de sporthal nog wat gesocialised met bikers van Dilsen, met een drankje op tafel. Voor Guido een Grimbergen en voor de twee andere een ... icetea. Hoe zou dat komen?