233 Driehoeven

De regentonnen en waterputten werden deze voormiddag goed bijgevuld. We vreesden de rit te moeten annuleren, maar even na 12 uur hield het plots op met regenen. De mobieltjes werden terug bovengehaald om mekaar te verwittigen dat we om 13u30 zouden starten.
We hebben eerst heel wat kilometers afgewerkt op de Teut. De bodem was duidelijk verzadigd, want er stonden heel wat plassen op ons pad.
Omdat we tijdens de laatste regenperiodes al zo dikwijls geteuterd hebben, was de drang groot om ons ook op andere plaatsen te wagen. De spoortrekker had bericht gekregen dat er ergens nabij Essers een nieuwe track in de maak is. Daar zouden we even op verkenning gaan. ‘In de maak’ is de juiste uitdrukking. De verse fiets- en haksporen waren duidelijk zichtbaar op de bosgrond, maar het was bij momenten nog erg hobbelig en het liep bijgevolg erg zwaar. Het toeval wou dat hacker Flip daar ook rondtoerde. Hij heeft ons dan vergezeld bij het vervolg van onze tocht. Dat speelde zich af op het parkoers van Driehoeven. Dit bochtig traject lag er op sommige plaatsen, vooral in de bochten, erg nat en glibberig bij. Het was niet overal mogelijk om de smurrie te ontwijken, met als gevolg dat wij erg bespetterd terug naar Zonhoven reden. Om aan de vereiste 40 km te komen, moesten we nog wat kilometers sprokkelen op Hengelhoef en Molenheide.
Bij aankomst aan de QV hadden we de norm gehaald. JOSke had maar een ‘kleine permis’ en moest onmiddellijk inladen en vertrekken. Herman had ons al eerder verlaten om zijn afspraak te kunnen nakomen.
Dus hebben we met z’n drietjes geklonken op een geslaagde rit.