355 Terlaemen Platwijers

Omdat we weer een paar “vaste waarden” moesten missen, was het opnieuw een klein groepje. Het was fijn om Flip nog eens te mogen verwelkomen. Zo waren we dan toch met z’n vieren.

Guido had vorige zondag bij een jumpingmanoevre over een omgevallen boom zijn ros niet goed onder controle, met een “ferm patat” als gevolg. Hiervan draagt hij nog duidelijk de gevolgen. De geschaafde knie en elleboog vallen best mee, maar enkele gekneusde ribben baarden meer zorgen. Daarom zouden we rustige oorden opzoeken langs de vijvers van Terlaemen en Platwijers. Een paar weken geleden waren we daar ook al eens geweest, maar om voor de nodige variatie te zorgen deden we de rit in de andere richting en hebben we er enkele andere stukken aan toegevoegd.

We vertrokken langs de weilanden van Kolveren om zo verder over het wandelpad langs de Laambeek met de talrijke houten brugjes naar Houthalen te rijden. Langs het stukje Blosoparkoers achter Zoliken reden we terug richting Zonhoven, meer bepaald naar Vogelsanck. Guido zijn ribben protesteerden tot nu toe nog niet te fel. Aan De Kluis werd getest in hoeverre ze een klim konden verteren. Dat bleek ook nog mee te vallen. Dan zijn we dat verder gaan testen op de Galgenberg. Daarna hebben we het toch maar wat vlakker gehouden met een trip rond de vijvers van Terlaemen, de bossen langs het circuit en een doortocht door domein Bovy. Dan volgde er een stuk asfalt om aansluiting te maken op het vijvergebied van de Platwijers.

Bij aankomst aan Den Dijk was er geen gemotoriseerde Sparta  te bespeuren. Johan wist ons te vertellen dat Herman al gepasseerd was. Zijn woorden waren amper uitgestorven of daar verscheen onze medehacker samen met zijn ega ten tonele. Mia droeg iets in haar handen dat afgeschermd was zodat we de inhoud niet konden zien. Hiermee zou ze de controles in Zaventem of op een groot evenement zeker nooit kunnen passeren. Ze droeg immers een bom bij zich. Een caloriebom!!! Een combinatie van tiramisu met chocomousse overgoten met witte en bruine chocolade. Maar het smaakte wel heel lekker. Jos en Theo waagden zich zelfs aan een tweede portie. Hiermee konden we gemakkelijk de rest van de dag doorkomen.