382 Spartacusrit

De rit die werd aangekondigd als de Spartacusrit, deed bij menig Terrilhacker waarschijnlijk de wenkbrauwen fronsen. Toch meldden zich zes Hackers voor een kennismaking met de gespierde slavenleider. Het doel van de rit situeerde zich op de terril van Waterschei, waar alles in gereedheid is gebracht voor de Spartacusrun van de volgende dag.

De tocht naar het Genker gehucht verliep grotendeels parallel met het toeristisch fietspad tot in Hengelhoef. Vanaf het vliegveld van Zwartberg had de koptrekker daags voordien een mooi spoor uitgezocht tot op de terril. Daar gaven bordjes langs de weg aan dat er ‘vies stjeil’ moest geklommen worden. We zijn tot op het op één na hoogste plateau gereden. Van daaruit hadden we een mooi overzicht over een groot deel van het uitdagend slavenparkoers. Wij mochten ons langs de hellingen  terug naar beneden laten gaan. De zoektocht van daags voordien had een nieuw offroad gedeelte opgeleverd tot aan de ingang van het Thorpark.

Twee kilometer asfalt was onvermijdbaar om tot op de Timkensberg te geraken. Voor JOSke en André was dat hun eerste kennismaking met deze natuurlijke roetshbaan. Voor Herman wordt dat binnenkort zijn privéspeeltuin vlakbij huis.

Bij het verlaten van het bos zorgde André zijn achterband voor een gedwongen pauze. Met vereende krachten werd het euvel verholpen. Een klus die met plezier geklaard werd ondanks de indringende strontgeur. Jos verdacht zichzelf van de drager te zijn van het onwelriekend goedje. Doch een grondige inspectie van banden, tandwielen, schoenen leverde niets op.

Weer was er een onvermijdbaar stuk asfalt om op Kattevenia te geraken. Dat wachtte ons “de Chinese muur” die door de één al meer gesmaakt wordt dan de ander. Aan de zendmast, Melberg en Paterskerk hebben we telkens de kortste wegen gekozen, want de klok tikje richting middaguur en er moesten nog heel wat kilometers afgewerkt worden.

Iets later dan gewoonlijk namen we plaats op het terras van Den Dijk om daar komaf te maken met het vorige bier van de maand. Terwijl er geklonken werd op de geslaagde rit, richtten enkele beschuldigende blikken zich richting webmaster, want de indringende geur van eerder op de dag was ons blijkbaar gevolgd. Uiteindelijk bleek Theo de drager te zijn van het biologisch afvalproduct. Er zal thuis ferm geschrobt moeten worden aan de schoenen.