390 Technisch

We zouden onze voorzitter vergezellen tijdens zijn laatste rit met zijn “oude” knie, maar een stevige verkoudheid hield hem van de fiets. Dus waren we slechts met 4 om de rit in herfstomstandigheden aan te vatten. Er dwarrelde iets uit de lucht dat een kruising was tussen motregen en dikke mist. Geen massa water, maar je wordt er wel nat van. Voor de één voldoende, voor de ander net te weinig om een regenjasje aan te trekken. Deze lange superzomer kon natuurlijk niet blijven duren.

Eenmaal in beweging was het fris. Zeker als de snelheid omhoog ging, was de kille oostenwind erg onaangenaam. Daarom hebben we er een technische rit van gemaakt. Slalommend tussen de bomen ontwikkel je geen grote snelheden maar ontwikkelen de spieren toch voldoende warmte om het lichaam op temperatuur te houden.

We hebben alle technische paadjes gereden langs het fietspad naar het oosten. Op Klein Hengel een paar keer omhoog en omlaag en dan de technische paden gezocht die ons naar de terril van Winterslag brengen. Op de track van Hal 11, Flip zijn achtertuin  en aan de voet van de terril hebben we ons goed kunnen warm rijden. Op zeker moment waren we onze senior kwijt. Er moest heel wat heen en weer gebeld worden om de verdwaalde Hacker terug te vinden.

Via een kort stukje Driehoeven reden we naar Hengelhoef om daar nog eens door het Essersbos te kronkelen.

Op Molenheide zijn we een kijkje gaan nemen op het veldritparkoers van zondag. Wereldkampioen Wout Van Aert was er met de hele ploeg onder het toeziend oog van trainer Albert op verkenning in “de kuil”. Mooi om te zien aan welk tempo zij naar beneden duiken.

Stilstaand komen er natuurlijk weinig kilometers bij. Bovendien was het een rit die mag geklasseerd worden onder de categorie “technisch”.

Bij aankomst aan Den Dijk hadden we slechts een dikke 30 km op de teller. Toch voldoende om samen met onze voorzitter te genieten van een warm drankje met wat kruiden erbij.