428 Groen en blauwe Bloso-tocht

Tussen de winterstormen en maartse regenbuien door zijn de weergoden ons toch dikwijls gunstig gezind. Ook zaterdag kon een pelotonnetje  blauwhelmen onder droge weersomstandigheden de rit aanvatten. De webmaster besloot zijn nieuwe helm nog even in de doos te laten zitten om hem thuis als verjaardagsgeschenk te laten inpakken.

Ondanks zijn Chinese helm – de enige die volgens mij nog intact is – moest de webmaster door afwezigheid van onze Thei gids in bos en hei de leiding op zich nemen en dit al voor de 2de zaterdag na elkaar. Dit is onvoorbereid niet altijd even gemakkelijk. Daarom werd gekozen de blauwe en groene Bloso route te volgen. Deze bredere wegen worden spijtig genoeg ook meestal gebruikt door witte SUV’s, bosverwoestingmachines, tractoren en zelfs vrachtwagens met opleggers met alle desastreuze gevolgen van dien. Soms werd door een verkeerde afslag te nemen ook al eens over hetzelfde traject gefietst maar wie neemt daar aanstoot aan? We zouden met de groep eens aan de Klein Hengel moeten gaan wandelen om daar de  singletracks waar Flip ooit aan begonnen is weer aan te leggen om die modderige brandgangen te vermijden.

Op het eind nam de wind stevig toe en Jacky nam even de kop over van de webmaster om hem ook even uit de wind te zetten. Even reden we een verboden “rust” weg in maar het lawaai van de autostrade vloekt nogal met het woordje “rustgebied”. Stilaan werd het tijd om terug richting Zonhoven te fietsen. We zouden even langs Bleu Bike rijden om onze helmen af te rekenen en daar moesten we een serieus stuk asfalt voor verteren.

Uiteindelijk zijn we beland in De Dijk voor onze warme chocomelk en …. voor het verhaal van Guido.     Hij wou even een 6 tal spurtende everzwijnen filmen maar de zwijnen waren van traject veranderd en verrasten Guido die  dacht even dat zijn laatste uur geslagen was. Everzwijnen kom je best tegen als ragout in de pot en niet in het bos.