599 Kelchterhoef

Door de rit naar voormiddag te verschuiven, hebben we nog twee Hackers kunnen recupereren, want zowel Herman als Guido waren namiddag belet. Het vroege vertrekuur had wel tot gevolg dat het fris, of beter gezegd koud zou worden. We vertrokken om half elf en toen was de zon wel volop van de partij. Met een schrale oostenwind op de neus vertrokken we richting Teut. Daar vermeden we de schaduwrijke bossen en kozen we de zonnigste paden uit. Eigenlijk hebben we niet echt kou geleden. Toen we warm gereden waren op de Teut staken we op de Waardstraat de autosnelweg over. We hebben een heel eind langs de E-314 gereden tot aan de ECO-tunnel. Via de mooiste paden op Ten Haagdoornheide ging het richting Kelchterhoef. De bodem was op veel plaatsen bevroren, zodat het proper was en vlotjes liep. Daardoor durfden wij ons in de bossen wagen op onbekende paden. Langs het golfterrein en een passage over het ander deel Haagdoornheide, werd de rit verdergezet naar Hengelhoef. Flip had daags voordien een nieuwe track doorgestuurd die zich ergens in de buurt van het Essersbos zou bevinden. Dat mocht natuurlijk niet ontbreken. We hebben tevergeefs gezocht naar de “ingang” van dat spoor, maar Guido ontdekte wel het eindpunt ervan. We beseften dat het van hieruit overwegend bergop zou lopen, maar hebben het dan toch gewaagd. Het was te doen, maar het was toch puffen in deze richting. Zoals we van Flip gewoon zijn, heeft hij ook hier weer iets moois gemaakt. Het zal wel zijn tijd nodig hebben om ingereden te geraken, maar daar zullen wij de komende weken en maanden zeker aan bijdragen. Doordat we zo laat vertrokken waren, was het middaguur al ruim verstreken en moesten de magen dringend bijgevuld worden. Een suikerwafel, bier en koffie kunnen dan wonderen doen. En dat wonder geschiedde …. in Den Dijk.