690 Waterschei

Tijdens de vorige rit hadden Jos en Theo een mooie nieuwe track ontdekt in de buurt van het vliegveld van Zwartberg. Vandaag trokken we terug naar ginder om de andere Hackers ook te laten kennismaken met dit nieuw stuk. Om toch voor enige variatie te zorgen reden we het parkoers in de andere richting. We vertrokken via Klein Hengel en Hengelhoef naar Zwartberg. De kopman had op voorhand uitgeknobbeld hoe hij de nieuwe tracks mooi kon laten aansluiten met het talud. Het resultaat is een mooi spoor van ongeveer 7 km.

Op het talud werden wij tot tweemaal toe geconfronteerd met enkele motorcrossers. Ook al besefte de kopman dat hij op weinig begrip moest rekenen, toch kon hij het niet laten om de gemotoriseerde heren erop te wijzen dat ze een mooi mountainbikespoor naar de verdoemenis helpen. Bij het naderen van de terril, zagen we plots weer een nieuw spoor dat mooi door de bossen kronkelt. Zou Flip hier iets mee te maken hebben?

Aan de voet van de terril had Geert zijn ketting het begeven. Omdat de “slotjes” van een gewone ketting blijkbaar niet passen op de zwaardere exemplaren van een e-bike, moest het euvel op een andere manier opgelost worden. Dat was vandaag trouwens niet de enige technische panne. In de buurt van het Essersbos was Jos de pechvogel, toen een stevige tak zijn derailleur klaarmaakte voor de schoothoop. Fietsen bleek onmogelijk. Dit was voor Geert de ideale gelegenheid om een wederdienst te doen en de onfortuinlijke Hacker met zijn e-bike op sleeptouw te nemen richting Caprice.

Door de tweevoudige tegenslag hebben we de rit iets moeten inkorten en kwamen we slechts aan 37 km.

Om terug in Houthalen te geraken kon Jos deze week rekenen op Jacky. Hopelijk wordt pech niet de trend voor 2020.