82 Golfterrein Kelchteren

Een druilerige kille zaterdagmorgen is niet echt uitnodigend om op de mtb te springen. Bovendien hebben de hemelsluizen de voorafgaande nacht constant open gestaan.
Toch stonden de voorzitter, secretaris en webmaster in hackersoutfit aan de start.
Toen we de natuur indoken, bleek al vlug dat we het dicht gebladerte moesten mijden. Iedere contact met het struikgewas resulteerde in een heuse douche. De koptrekker wijzigde de koers richting brede paden. Vermits water volgens de wet van Newton steeds het laagste punt opzoekt, richtten wij ons op de hoger gelegen zandige plaatsen. Elke duin in de buurt werd aangedaan. Vermits er op Ten Haagdoornheide in de buurt van het golfterrein enkele prachtexemplaren liggen, zouden we daar de meeste kilometers afhaspelen. Een rondje rond het golfterrein en telkens een heuveltje meepikken. Het was er best goed fietsen. Veel zuurstof in de lucht. Weinig ander volk op de mtb gezien. Af en toe wat gemiezer uit de lucht. Het zomergevoel was ver zoek. Ook de talrijke schapen die zich kuddegewijs in het heidelandschap tegoed deden aan de jonge plantjes, hadden beter nog even gewacht om hun winterjas af te geven.
We konden het overwegend droog houden, maar af en toe doken er toch onvermijdbare plassen op, zodat vooral de hackers in achterliggende orde een erg bespetterd uitzicht kregen. Jos vond zichzelf niet meer toonbaar voor de Zonhovense horeca, zodat de hackers als duo aan de QV arriveerden. Zij zouden het voorbeeld volgen van een iets ouder koppel dat plaatsgenomen had op het terras. Het was lang gelden: "een koffietje met". En het smaakte nog steeds.