853 Teut Ten Haagdoornheide Kelchterhoef

Daar stond hij dan, onze vertrouwde gps, in burgerpak en met de kleine spruit Romée op de arm. Opa had duidelijk andere plannen dan fietsen. En in het leven moet men soms prioriteiten durven stellen, zoals kinderoppas spelen bijvoorbeeld. Bovendien kwam het nog een beetje goed uit want zijn inmiddels vertrouwde en gewaardeerde e-mtb was weg voor reparatie en dus gaf Theo afwezig. Jos, Joske, Jackie en Guido waren wel paraat voor een ritje door de natuur en liefst langs droge paden. Niemand die stond te popelen om de functie van gids op zich te nemen en zodoende was het Guido die zijn vertrouwde stek van hekkensluiter inruilde voor het kopmanschap. Droog fietsen betekent het klassieke parcours Teut, Holsteen en Ten Haegdoornheide en met dit schema in het achterhoofd werden de 50 kilometer afgemalen. Nu en dan werd er eens in een andere richting gereden dan gewoonlijk en zo werd de kuil ingedoken langs de minst hoge kant. Af en toe werd eens een strookje gereden waar er nochtans een verbodsteken stond. Kwestie van iets te variëren en het hackerschap waar te maken. We hielden het al bij al behoorlijk droog.  Enkel op Kelchterhoef was het even door een plas waden.  Niet onoverkomelijk maar toch, en bovendien is het kuisen van de fiets in deze periode van het jaar een noodzakelijk kwaad. Het werd een  doorsnee rit op een doorsnee grijze vrijdag zonder incidenten, geen valpartijen, geen calamiteiten  of heroïsche belevenissen. De gezondheidswandeling werd afgesloten met het vertrouwde biertje en de al even vertrouwde koffie maar wel in het gezelschap van Opa Theo. Hij had inmiddels zijn taak van oppas er op zitten en vond dat hij wel iets verdiend had. We hebben zodoende nog maar een biertje extra gedronken. Een mens mag ook eens aan zichzelf denken, toch … .