868 Lillo Koersel

Attritie is de uitval van soldaten gedurende een oorlog, ook bekend als ‘uitvalpercentage’. Indien de attritie, bij een aanval, meer dan 10 % bedraagt, dan is die gedoemd om te mislukken.

Vandaag was de attritie bij de Terrilhackers ten opzichte van de vorige rit meer dan 50%. Hopelijk is dit geen blijvend fenomeen.

Er kwamen bij de vertrekplaats op de Lindeman drie hackers opdagen. Het viel onmiddellijk op dat de klederdracht aangepast was aan de koude temperatuur. De korte broeken waren verdwenen en de dikke wintervesten en winterhandschoenen waren weer uit de kast gehaald.

De vervangende gids (webmaster) had gezorgd voor een aangepast parcours. Eerst in de bossen van Lillo, waar er toch 10 km afgelegd werd alvorens via de verbinding langs het Remostort naar de bossen van Koersel te fietsen. Zelfs nu, na zoveel dagen zonder regen, waren er toch nog stukken die onder water stonden.

Tijdens het fietsen in de bossen in Koersel merkte Jacky op dat er toch paden bij waren die nieuw waren of die in de andere richting gevolgd werden. Hij vroeg zich wel af of de gids nog wel wist waar hij aan het rijden was.

Na 20 km in deze bossen ging het richting Kraanbergbos in Lillo en dit via “de achterkant” van het Remostort. Na enig tijd ging het aantal kilometers op de tellers richting de 40 km en was tijd voor de aprés.

En het werd niet “het Boske” maar wel het “Lindehof”. Jacky herinnerde zich (om een bijzondere reden) nog dat hij daar al eens geweest was maar Joske was er nog nooit geweest.

In het Lindehof werden enkele Terrilhackers herkend door een dame die ooit in hetzelfde hotel verbleef tijdens het weekend van de “nieuwjaarsduik” in Oostende. Dit was weer een aanleiding tot het bovenhalen van herinneringen.

Maar ook naar de toekomst werd al uitgekeken want volgende week gaat het richting “het zuiden”.