886 Zwartberg waterschei

Een lekker weertje op deze zaterdagmorgen. Jackie had het zonnige Spanje achter zich gelaten en ingeruild voor het meer dan zonnige Vlaanderen. De blikseminslag thuis zinderde nog wat na maar het belette hem niet om zijn goede vorm te komen demonstreren. Jos vervolledigde het trio. Drie mtb-ers, het is zowat het gemiddelde in deze periode maar er zijn verzachtende omstandigheden en op termijn komt alles wel weer goed. De opwarming gebeurde als vanouds op de Teut en de Holsteen en dan ging het via Hengelhoef richting KRC Genk. Bedoeling was om het parcours aan Nieuwe Kempen, in de schaduw van de terril van Zwartberg aan te pakken nadat eerst de kronkelige paadjes in de buurt van het vliegveld onder de wielen werden geschoven . En zo gebeurde uiteindelijk ook. Guido liet Jos en Jackie voorgaan zodat ze zich voluit in de bochten konden storten. Na dit mooie slingerwerk ging het richting de terril van Waterschei. Even werd gps Theo gemist want het aan mekaar lijmen  van de paden is geen evidentie en zeker niet op en rond de grijze steenhoop. Soms is het dan een beetje gokken vanuit het aanwezige oriëntatie vermogen en dan blijkt het toch wel goed te komen. Na het gekriskras via al dan niet herkenbare wegen slaagden we er toch in om de terril te bereiken, of tenminste datgene wat regulier voor de fietser nog toegankelijk is en zodoende mogen we toch de opgelegde terril van de maand afvinken. De klok tikte ongenadig verder en nadat we Jackie, die nog even wat hoogtemeters wilde sprokkelen, tot de orde hadden geroepen ging het volle gas naar Zonhoven waar Theo en Herman een plaatsje op het terras van de Caprice gereserveerd hadden. Het was weeral een mooie zaterdagvoormiddag geweest met een fijne afsluiter en meer moet dat niet zijn.