911 Molenheide Winterslag

Jacky hebben we al kunnen recupereren uit de ziekenboeg. Jos hield in z’n eentje de ultieme test om te zien in hoeverre het lijf hersteld is van zijn cascade. JOSke heeft Turkije veilig verlaten en was er ook opnieuw bij. Het was zonnig, maar de thermometer zat toch nog in de enkelvoudige cijfers. In de schaduw was het dan ook erg fris. In het begin van de rit hebben we een hele tijd (15 km) rondgereden op Molenheide om aansluitend aan de overkant van de Wagemanskeel  de trip verder te zetten. Daarna werd het hoog tijd om nog eens naar de terril van Winterslag te gaan, want het is bijna 4 maanden geleden dat we daar nog een officiële rit hebben gereden.

De kopman moest de klok goed in de gaten houden, want de kleindochter verwachtte hem om 11:55 aan de schoolpoort. Een ommetje langs Hengelhoef was nog net haalbaar. Rond 11:15 dreef hij het tempo stevig op om op z’n Remco’s van het peloton weg te rijden.  Terwijl Theo naar huis knalde, heeft de groep  er op de Teut nog enkele kilometers aangebreid. Zij hebben nog een oponthoud gehad omdat Herman lek gereden was en de koppige buitenband ferm tegenspartelde en niet op de velg wou gaan liggen.

Uiteindelijk arriveerden we in drie shifts mooi getimed samen aan de Caprice.