953 Hengelhoef Kelchterhoef Meulenberg

De weervoorspellers blijven ons bestoken met winderige natte toestanden. De ene dag al wat erger dan de ander. Maar gelukkig voor ons, sloegen ze deze week de bal toch een aantal keer mis. Vorige woensdag in de voormiddag hebben ze volgens mij zelfs geen bal gezien, want Guido en Jacky hebben toen zichzelf helemaal droog van de Teut  via Molenheide naar Bokrijk gegidst. En vandaag viel het ook allemaal best mee. We kregen een droge voormiddag cadeau en beleefde dankbare jongens kunnen zo een geschenk niet weigeren. Guido en Jacky kregen dit keer gezelschap van Joske en de reguliere gids mocht zijn vertrouwde positie terug innemen. Gejaagd door de wind, en dat mag je dit keer letterlijk nemen, zoefden wij oostwaarts. De bijgeleverde temperatuur was best aangenaam en dat hadden we te danken aan de uitdrukkelijk aanwezige zon die alles nog eens extra opvrolijkte. Voor Johan waren dit de ideale omstandigheden om het nieuwe surf- en foilseizoen aan te vatten. Door de overvloedige regen van de voorbije week waren zompige bospaden best te mijden, waardoor de kopman het koppeke er goed moest bijhouden om zijn gevolg straks proper aan de Caprice af te leveren. Bovendien had het zachte zonnige weer heel wat wandelende en joggende natuurliefhebbers naar buiten gelokt, waardoor het op de Teut erg druk was en wij genoodzaakt waren ons daar in de mate van het mogelijke aan aan te passen. Op Molenheide tegenover Camping Holsteenbron hebben we de hellingen één voor één afgewerkt om dan via Klein Hengel onze weg verder te zetten over de zandige paden door de bossen van Hengelhoef. Hierbij zijn we een paar keer over de duinen gepasseerd. Op Ten Haagdoornheide hadden we natuurlijk helemaal geen last van nattigheid, maar daar was het de wind die bij momenten stevig tegenwerkte. Gelukkig kunnen wij gebruikmaken van moderne technieken waardoor een simpele druk op een knopje onze taak danig verlichtte. Dat resulteerde wel in een serieus meerverbruik van onze batterijen. Via Kelchterhoef zijn we in de bossen van Meulenberg beland. Ook hier was de bodem opgedroogd, maar in de verte kondigde een donkere lucht het einde van een droge voormiddag aan. Tijdens de trip huiswaarts begon het licht te regenen. We zochten nog even bescherming op van de bomen in het bos van de Pleinstraat, en vanaf daar was beuken tegen de wind in tot aan de Caprice. Gelukkig hadden wij ons proper kunnen houden, want de zaak was goed bezet met mooi uitgedoste gasten die kwamen klinken op Titiana en haar verse bruidegom die even ervoor mekaar eeuwige trouw hadden beloofd met een simpel wederzijds jawoord. En wij mochten van Titiana  eentje meeklinken.