Rosas dag 1

Drie Terrilhackers, gesterkt door vrouwelijk gezelschap, werden woensdag rond 19 uur uitgewuifd door de thuisblijvers, om zo snel mogelijk op Spaanse bodem te staan, om ginder optimaal te kunnen genieten.
We waren er gerust in, de auto was netjes gepoetst en zoals iedere Limburger weet; "Ford wijst de weg". Alleen wordt bij deze reclameslogan nooit vermeld waar die weg dan wel heen mag gaan. Geïnspireerd door de Genkse werknemers, ging ons voertuig plots over tot een spontane onaangekondigde staking en leek de weg ergens in Hoog-België plots op te houden. Hogergenoemd vehikel weigerde alle dienst. Maar daar hebben ze dan verzekeringen voor uitgevonden. Twee uur later zat het viertal in de cabine van in bijlage getoond voertuig op weg naar ....... Zonhoven.
Het was ondertussen donderdag 4 april 00u05. De perfecte timing om onze felicitaties over te brengen aan een verraste jarige Nena.
Na een lekker bakkie troost werd de aanhanger van René gekoppeld aan de auto van Theo om dezelfde weg nog eens over te doen. Dit keer wel iets verder dan onze Ardennen. Shit happens, een ongeluk lijkt nooit alleen te komen. Dit keer waren het de darmen van Theo die alle dienst weigerden. Na diverse potstops bereikte het kwartet uiteindelijk, na 20 uren onderweg te zijn geweest, toch zijn einddoel.
De fietsen zijn ondertussen deskundig in mekaar gestoken en wachten op verder avontuur.