Verslag ijsberenweekend

Deelnemers: JOSke, Jos, Theo en Lut.

Soms doet een mens al eens domme uitspraken en beloften, waarvan je achteraf spijt krijgt. Erger wordt het wanneer je daar ook nog anderen gaat bij betrekken. Een ramp wordt het, wanneer die ander uw vrouw blijkt te zijn. Iemand meesleuren in een gewaagd avontuur roept schuldgevoelens op.
We konden niet meer terugkrabbelen en zouden in Oostende deelnemen aan de nieuwjaarsduik. Nochtans hadden Jos en ik, eind oktober het surfseizoen al afgesloten wegens ‘te koud’. Bij een luchttemperatuur van onder de 12°C is het zelfs met een dik surfpak van 5 mm met bijhorende body, kap, botjes en handschoenen, alles uit neopreen, echt wel te koud in het zilte water.
Vrijdag 4 januari arriveerden de moedigen in hotel ***Royal Astrid. Ze hadden enkele prachtige splinternieuwe kamers voor ons geprepareerd. Met een dikke winterjas en de sjaal rond de nek geknoopt zijn we de stad ingetrokken. Voor mij was het jaren geleden dat ik nog in de koningin der badsteden op bezoek was en ik moet zeggen dat ik aangenaam verrast was. De namiddag was zeker al geslaagd.
De avond in het hotel begon met een welkomstdrank, waarbij we meteen konden kennismaken met de andere avonturiers. Later bleek dat het vooral supporters van de avonturiers waren. Na een heerlijk avondmaal verzamelden we rond de kaarttafels. Mannen en vrouwen netjes van elkaar gescheiden. Terwijl ik mij de kunst der “tweeenveertigen” stilaan meester maakte, passeerde menig glas “triple”. Het werd een triple van triples. Dat zou moeten garant staan voor een diepe nachtrust.
Met een redelijk zwaar hoofd kwam ik op 5 januari terecht. Ik had die nacht gedroomd dat ik in een tsunami terecht was gekomen, waarbij ik onze voorzitter, die niet zo een begenadigd zwemmer is, had moeten helpen om tussen de talrijke wrakstukken het hoofd boven water te houden. Ik hoopte dat dit geen voorbode was voor het avontuur dat later die dag zou plaatsvinden.
Op en rond het strand werd ondertussen hard gewerkt om alles in gereedheid te brengen. Nadarafsluitingen en talrijke tentjes van sponsors op het strand. Studio Brussel zorgde voor de nodige sfeer.
Rond half drie was het dan zover. Gehuld in badjas lieten wij ons meeslepen door de massa, die langzaam haar weg vond naar het actieterrein. Daar heerste een onbeschrijflijke sfeer met dansende, joelende, zingende veelal verklede sportievelingen die op een stevige beat het lijf opwarmden, aangemoedigd door een jonge schoonheid die had plaatsgenomen om het centrale podium. Op zeker moment ontstond er een ware hadj. JOSke en Leoneke steelden de show als travestietenduo in hun glitterpakjes.
Nog enkele minuten te gaan. De badjas werd aan de kant gelegd. De klok tikte zachtjes, het hart bonsde alsmaar harder verder. Voor de ronkende Seaking boven de zee zou het één van de laatste opdrachten worden. De laatste seconden werd luidkeels afgeteld en dan stormde de massa, aangemoedigd door duizenden supporters, het koude water in. Van voet tot enkel, van knie tot middel om uiteindelijk met een gewaagde duik de hele torso onder te dompelen. En ja, het was koud, heel koud. Maar het gevoel van het toch gedaan te hebben, met de hulp van een ferme dosis adrenaline, geeft een zaligmakend gevoel waardoor je de koude niet meer lijkt te voelen. Wij zijn zelfs nog eens teruggekeerd voor een tweede duik. En dan begon de lange wandeling terug over het strand, met een roodgloeiend lichaam naar onze kleren. Effe afdrogen, wat droge kleren aan, de badjas terug omgord, op naar de jeneverkes die rijkelijk vloeiden, de soep en warme choco. Ik heb me beperkt tot het assortiment Smeetskes.
Wat ben ik blij dat ik mij in dit avontuur heb gestort. Wat ben ik opgelucht dat ook mijn vrouwke er ontzettend van genoten heeft. Watertemperatuur 7.2°C. Luchttemperatuur 8°C is niet berenkoud, maar zeker ook niet warm. Je moet het maar eens proberen.
Ons verblijf in Oostende kon niet meer stuk. De sfeer tijdens het diner in het hotel, was super. Ook rond de kaarttafels zat de ambiance er dik in.
Zondagmorgen lekker lang genoten van het ontbijt. Na enkele supporters te hebben uitgewuifd, zijn we vertrokken voor een lange wandeling over de dijk en door de duinen. We hadden immers enkele mountainbikers door de duinen zien passeren. De zon kwam zelfs tevoorschijn als bekroning van een zeer geslaagd ijsberenweekend.

Foto's en video volgen.